Mijn lieve Gunsteling

van Marieke Lucas Rijneveld

Een onbekend hoofdpersonage en dierenarts (in alle waarschijnlijkheid genaamd Kurt), schrijft zijn gedachten en intenties neer, gericht aan zijn lieve gunsteling. Een té jonge boerendochter met het hoofd vol verlies, jaloezie, met nood aan vastheid en zekerheid.

Ik moet zeggen dat ik geen flauw benul had waar dit verhaal over zou gaan én ik had nog nooit eerder iets van MLR gelezen. Laat me zeggen dat ik verrast was, zowel op positieve als op negatieve manier. Zowel over het wenkbrauwenfronsende thema als vooral ook de diepgang van de persoonlijkheid van de lieve gunsteling.

Daarbij is dit niet comfortabel lezen en ik heb al vaker oncomfortabel gelezen zoals: Betty of My Dark Vanessa, maar deze spant voorlopig toch wel de kroon. Voor mij zeker, aangezien er geen groei van de personages plaatsvindt, wat het verhaal extra zwaar en confronterend maakt. En toch kon ik het niet wegleggen…

De schrijfstijl en vorm waren ook een ander paar mouwen. Een lange stream of consciousness, gelukkig wel onderverdeeld in korte hoofdstukken, maar vaak enkel gescheiden door komma's. Was even wennen, maar het bleek al gauw dat dit verhaal deze vorm gewoon vereist. De schrijfstijl was bovendien ook niet niks en samen met de vele (muzikale) verwijzingen naar de nineties (en alles daarrond), wel prachtig om te lezen en te herkennen.

Kortom, een zwaar maar prachtig geschreven boek voor iedereen met een stevige maag die toch de taal en uitgesponnen gedachtengangen kan waarderen.